این مشکل در کنار عدم پذیرش پرونده بسیاری از کسانی که بر اثر بمباران شیمیایی مصدوم شده‌اند با گذشت ۲۱ سال از حادثه بمباران شیمیایی این شهر خودنمایی می‌کند.
هر چند کلینیکی ویژه برای رسیدگی به مشکلات درمانی جانبازان در شهر سردشت راه‌اندازی شده اما به‌نظر می‌رسد صرف‌نظر از فضای فیزیکی و تابلویی که بر سردر این کلینیک نصب شده، کارایی چندانی ندارد.
عثمان مزین، عضو انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت، درباره عملکرد مرکز درمانی سردشت گفت: کشمکش به‌وجود آمده پس از ادغام بنیاد شهید و بنیاد جانبازان کشور مانع از آن شد تا مرکز درمانی سردشت به اهداف تعیین شده پیشین دست یابد.
او با تاکید بر این‌که قرار بوده کلینیکی مجهز برای انجام کارهای درمانی مصدومین شیمیایی در شهر سردشت راه‌اندازی شود، افزود: راه‌اندازی این کلینیک هدیه مقام معظم رهبری به مردم سردشت بود و بنا بود تمام امکانات و لوازم مورد نیاز را در کنار متخصصین پزشکی به‌طور دائم در خود جای دهد، اما این اتفاق هرگز رخ نداد.
حالا پس از گذشت سال‌ها، کلینیک تخصصی ویژه مصدومان شیمیایی شهر سردشت تبدیل شده به یک مرکز درمانی ساده با یک پزشک عمومی که نیاز مصدومان را پاسخ نمی‌‌دهد.
به گفته این عضو انجمن دفاع از حقوق مصدومان، هر چند وقت یک بار به شکل پراکنده پزشک متخصصی برای معاینه بیماران به این مرکز می‌آید و چند روزی به معاینه مصدومان شیمیایی می‌پردازد.
در حال حاضر هزار مصدوم شیمیایی که مصدومیت‌شان توسط بنیاد شهید و امور جانبازان تایید شده در این شهر ساکن هستند که به‌دلیل کمبود امکانات مورد نیاز پزشکی ناچارند برای انجام کارهای پزشکی و تهیه دارو راهی تهران و ارومیه و تبریز شوند.
پرونده‌های معلق
پرونده‌های زیادی با اعتراض روبه‌رو هستند، این پرونده‌ها عموما به افرادی تعلق دارد که با جمع‌آوری مدارک به بنیاد شهید و امور ایثارگران مراجعه کرده اما درخواستشان رد شده‌است.
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات مردم سردشت ارائه مدارک بالینی پزشکی است که معمولا در سال‌های جنگ از بین رفته یا اصلا ثبت نشده‌است اما بنیاد شهید برای بررسی پرونده افرادی که جانباز شیمیایی هستند ارائه این مدارک را جزو گام‌های نخستین قرار داده‌است.
گم شدن مدارک از یک سو و تاکید بنیاد شهید برای دریافت مدارک بالینی پزشکی از سوی دیگر سبب بروز نارضایتی زیادی بین مردم شده‌است.
این درصدها غیرواقعی است
پس از مراجعه به بنیاد شهید، با در دست داشتن پرونده کامل، مرحله بعد شرکت در کمیسیون پزشکی است. مصدومین با شرکت در این کمیسیون توسط پزشکان معتمد بنیاد شهید معاینه می‌شوند و پس از آن درصد مصدومیت‌شان تعیین می‌شود.
اگر درصد جانبازی ۲۵ درصد یا بالاتر از آن باشد، مصدوم می‌تواند از مزایای مستمری بنیاد شهید برخوردار شود، در غیر این صورت با مصدومیت‌های پایین‌تر از ۲۵ درصد مزایای اندکی به افراد تعلق می‌‌گیرد.
در چند سال اخیر بسیاری از افرادی که برای تعیین درصد جانبازی به بنیاد شهید مراجعه کرده‌‌اند برخلاف انتظارشان عموما مصدوم زیر ۲۵ درصد تعیین شده‌اند و همین موضوع سبب شده که این تصور به وجود بیاید که بنیاد شهید عمدا از تعیین درصد واقعی جانبازی سر باز می‌زند.
مسئول کمیته حقوقی انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت در این‌باره می‌گوید: به‌نظر می‌رسد بنیاد شهید به‌دلیل هراس از بار مالی ناشی از برقراری مستمری مصدومان شیمیایی سعی می‌کند با تعیین درصدهای غیرواقعی از دادن
حقوق مصدومین طفره برود.
گفتنی است، سردشت شهر کردنشین آذربایجان غربی است که 96 کیلومتر نوار مرزی مشترک با کشور عراق دارد. این شهر در سال‌های جنگ تحمیلی همواره مورد حمله‌های رژیم بعثی قرار می‌گرفت.
ساعت ۴:۳۰ بعد از ظهر ۷ تیرماه سال ۱۳۶۶ مردم بی‌دفاع این شهر مورد حمله شیمیایی قرار گرفتند. ۷ بمب شیمیایی به این شهر اصابت کرد که 4 عدد از آنها به مرکز شهر و 3 تای دیگر در یک دره نزدیک روستاهای سردشت فرود آمد.
بمب‌های اصابت کرده به شهر سردشت راه خروج از شهر را بر مردم بست و این گام نخست تشدید فاجعه بود که امداد‌رسانی به مردم را با موانع زیادی روبه‌روکرد.
براساس آمارهای منتشر شده ۱۳۰ نفر از ساکنان شهر در دم شهید شدند. همان سال وزارت امورخارجه در نامه‌ای به سازمان ملل تعداد کشته، مجروح و بازماندگان بمباران را ۴ هزار و ۶۰۰ نفر اعلام کرد.
برخی آمارها نیز حکایت از ۷ هزار مجروح داشت.اما آنچه به تازگی به‌وسیله بنیاد شهید و امور جانبازان اعلام شد از میان ۵۰ هزار جانباز شیمیایی شناسایی شده در کشور یک هزار و ۳۲۴ نفر از این تعداد اهالی سردشت هستند.
بسیاری از مصدومین به تبریز، اصفهان و تهران اعزام شدند. گروهی نیز پس از تهران برای ادامه درمان به اتریش، اسپانیا و... فرستاده شدند.
